NIEWODNICA
Szlak Świętych - S. Św. Antoniego

SANKTUARIUM
ŚW. ANTONIEGO


Przybycie - godz.14.30
Wyjazd - godz. 18.30


San. Św. Antoniego

JAK TRAFIĆ?

Z Sanktuarium św. Wojciecha wracamy tą samą drogą w kierunku Sanktuarium NMP Matki Kościoła. Przed nim jest rozwidlenie dróg. Jedna biegnie przy kościele, a druga odchodzi w lewo. My wybieramy tą w lewo. Dalej jedziemy

Mapa - dojazd do Niewodnicy

niemal przez cały czas jak nas prowadzi droga główna, tzn. ulicami: Legionową, Mazowiecką, Wiejską, Kawaleryjską w kierunku Kleosina. W ten sposób dojedziemy do miejscowości Księżyno. Ok. 2 km za tą miejscowością, naprzeciw stacji paliw będzie kierunkowskaz w prawo do Niewodnicy. Teraz już nie

powinno być żadnych problemów. Kiedy miniemy przejazd kolejowy będziemy już prawie na miejscu.


telefon TELEFON 085 663-29-68
mieszkanie MIESZKANIE Brak warunków
posiłki POSIŁKI Braki informacji
świątynia MSZE ŚW. Niedziela - 7.30, 9.20, 10.00 (Koplany), 11.00, 18.00 (17.00 zimą)
Dzień pow. - 7.00, 17.00

Droga krzyżowa
TROCHĘ HISTORII

30 stycznia 1596 r. aktem fundacyjnym podpisanym przez Andrzeja i Elżbietę Koryckich została powołana do istnienia parafia w Niewodnicy. Pierwsza drewniana świątynia została zbudowana staraniem państwa Koryckich na wzgórzu, najprawdopodobniej w miejscu dawnego grodziska. Najstarszy zachowany dokument wizytacyjny parafii pochodzi z 1633 roku i zawiera opis kościoła i jego uposażenie. Znajdowały się wówczas w kościele trzy ołtarze: większy i mniejszy z wizerunkami Najświętszej Maryi Panny, oraz trzeci z wizerunkiem krzyża. Kościół został bogato wyposażony prawdopodobnie przez

Fundatorów. Niestety w połowie XVII w. żołdactwo, najpierw rosyjskie a zaraz potem szwedzkie, splądrowało świątynię, co między innymi zostało zanotowane w parafialnej księdze metrycznej z roku 1660 r. Przeprowadzona w ponad pół wieku po wspomnianych zawieruchach wojennych wizytacja biskupa wileńskiego Macieja Ancuta w roku 1723 pozostawiła szczegółowe opisy parafii niewodnickiej. Mówią one o dość poważnych zniszczeniach popadającej w ruinę świątyni.

W tych też opisach znajduje się pierwsza wzmianka o mieszczącym się w świątyni ołtarzu ku czci św. Antoniego.
Obecność tego obrazu zawdzięczają niewodniccy parafianie najprawdopodobniej uciekającym z Litwy przed moskalami zakonnikom franciszkańskim. Szukali oni schronienia i pracowali w tym czasie (1654 - 1656) w Niewodnicy. Coraz liczniejsze łaski jakich doznawali ludzie modlący się przed obrazem i przez wstawiennictwo świętego z Padwy sprawiły, że sława miejsca zaczęła się rozszerzać. Bardzo ważną datą w historii parafii niewodnickiej jest dzień 11 stycznia 1884 roku, kiedy to szalejąca burza zniszczyła prawie 300 - letni drewniany kościół parafialny. Po wielu usilnych staraniach księdza proboszcza Antoniego Dowbara i dziekana Ks. Wilhelma Szwarca wraz z wiernymi, mimo otwartej wrogości władz ruskich wobec Kościoła Katolickiego, dnia 18 czerwca 1884 roku udało się uzyskać pozwolenie na budowę nowej świątyni. Budowę ukończono już 5 października 1889 roku. Było to możliwe dzięki ogromnego zaangażowania całej parafii. Nowo wybudowana świątynia otrzymała tytuł św. Antoniego jako konsekwencja coraz bardziej żywego kultu świętego. W jednonawowej świątyni z czterokondygnacyjną wieżą w ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej sprowadzony z Częstochowy w roku 1890. W prawym ołtarzu bocznym znajduje się figura Chrystusa w cierniowej koronie, zaś w lewym zaś obraz św. Antoniego. Obecnie do parafii w Niewodnicy należą Baciuty, Barszczówka, Czaplino, Klepacze, Kopolany, Markowszczyzna, Mince, Niecki, Niewodnica Korycka, Niewodnica Kościelna, Tołcze, Trypucie, Turczyn i Zalesiany. Na terenie parafii znajdują się dwie kaplice: istniejejąca już w XIX wieku kaplica w Kopolanach oraz na cmentarzu grzebalnym w Niewodnicy Kościelnej zbudowana w 1872 roku. Odpust w parafii odbywa się zawsze dnia 13 czerwca.


KILKA KARTEK Z KALENDARZA


1596 - Powołanie parafii w Niewodnicy do istnienia
XVII w. - zniszczeie i splądrowanie kościola przez żołnierzy najeźdźców
1654-56 - pojawienie się w parafii obrazu św. Antoniego
11.01.1884 - zniszczenie drewnianego kościoła przez burzę
18.06.1884 - uzyskanie pozwolenia na budowę nowego kościoła
1872 - wybudowanie kaplicy na cmentarzu grzebalnym w Niewodnicy Kościelnej

strona główna | Szlakiem Świętych | stacja I - S. Miłosierdzia Bożego | stacja II - S. NMP Matki Miłosierdzia |
stacja III - S. Św. Bolesławy Lament | stacja IV - S. Św. Wojciecha |

strzałka.gif TU KLIKNIJ JEŚLI CHCESZ WIEDZIEĆ WIĘCEJ NA TEMAT SANKTUARIUM


strzałka.gifTutaj kliknij, aby wysłać list do autora strony