Fundatorów. Niestety w połowie XVII w. żołdactwo, najpierw rosyjskie a zaraz potem szwedzkie, splądrowało świątynię, co między innymi zostało zanotowane w parafialnej księdze metrycznej z roku 1660 r. Przeprowadzona w ponad pół wieku po wspomnianych zawieruchach wojennych wizytacja biskupa wileńskiego Macieja Ancuta w roku 1723 pozostawiła szczegółowe opisy parafii niewodnickiej. Mówią one o dość poważnych zniszczeniach popadającej w ruinę świątyni.

W tych też opisach znajduje się pierwsza wzmianka o mieszczącym się w świątyni ołtarzu ku czci św. Antoniego.
Obecność tego obrazu zawdzięczają niewodniccy parafianie najprawdopodobniej uciekającym z Litwy przed moskalami zakonnikom franciszkańskim. Szukali oni schronienia i pracowali w tym czasie (1654 - 1656) w Niewodnicy. Coraz liczniejsze łaski jakich doznawali ludzie modlący się przed obrazem i przez wstawiennictwo świętego z Padwy sprawiły, że sława miejsca zaczęła się rozszerzać. Bardzo ważną datą w historii parafii niewodnickiej jest dzień 11 stycznia 1884 roku, kiedy to szalejąca burza zniszczyła prawie 300 - letni drewniany kościół parafialny. Po wielu usilnych staraniach księdza proboszcza Antoniego Dowbara i dziekana Ks. Wilhelma Szwarca wraz z wiernymi, mimo otwartej wrogości władz ruskich wobec Kościoła Katolickiego, dnia 18 czerwca 1884 roku udało się uzyskać pozwolenie na budowę nowej świątyni. Budowę ukończono już 5 października 1889 roku. Było to możliwe dzięki ogromnego zaangażowania całej parafii. Nowo wybudowana świątynia otrzymała tytuł św. Antoniego jako konsekwencja coraz bardziej żywego kultu świętego. W jednonawowej świątyni z czterokondygnacyjną wieżą w ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej sprowadzony z Częstochowy w roku 1890. W prawym ołtarzu bocznym znajduje się figura Chrystusa w cierniowej koronie, zaś w lewym zaś obraz św. Antoniego. Obecnie do parafii w Niewodnicy należą Baciuty, Barszczówka, Czaplino, Klepacze, Kopolany, Markowszczyzna, Mince, Niecki, Niewodnica Korycka, Niewodnica Kościelna, Tołcze, Trypucie, Turczyn i Zalesiany. Na terenie parafii znajdują się dwie kaplice: istniejejąca już w XIX wieku kaplica w Kopolanach oraz na cmentarzu grzebalnym w Niewodnicy Kościelnej zbudowana w 1872 roku. Odpust w parafii odbywa się zawsze dnia 13 czerwca.